Op één van de mooiste plekjes midden in het Reeuwijkse Plassengebied was VWR te gast voor haar zomer activiteit 2022 bij haar bestuurder Frits Lafeber, diens echtgenote Inge en Tim en Fleur bekend van het IJsvlot.
Met het welkomstwoord van de voorzitter van VWR was er voor leden en introducés een update op hoofdlijnen van wat er op dit moment in het Reeuwijkse Plassengebied bestuurlijk speelt.
Genoeglijk was de onderlinge uitwisseling van ervaringen met wonen, werken of recreëren in het Reeuwijkse.
Welkomstwoord 18-08-2022
Geweldig dat jullie er allemaal zijn!
Konden jullie dit mooiste plekje in het Plassengebied vinden?
Was er wel een parkeerplek?
Beviel de overtocht met de zonneboot? Henk Verwaal kan je er een heleboel over vertellen.
‘k Hoop dat jullie op alles VOLmondig JA kunt zeggen, dan is ’t in ieder geval gelukt jullie alvast van een eerste versnapering te voorzien.
Belangrijker is het dat, ik straks met jullie een toast wil uitbrengen op:
- Ons Reeuwijkse Plassengebied
- Jullie als Leden van deze oudste vereniging van Watereigenaren en Rechthebbende gebruikers hier in het Reeuwijkse en op
- Onze schare introducés, die ik hier vanavond namens het bestuur welkom mag heten.
- En dus op VWR.
De vereniging die zijn bestaan dankt aan hoe dit plassengebied is ontstaan,
namelijk door het vervenen, of uitgraven van particuliere stukken weiland waardoor grondeigenaren eigenaren werden van de bodem onder het water.
Je voelt ‘m al aankomen:
geldt dan voor dat ontstane water hetzelfde als voor het oorspronkelijke land waarvan je als eigenaar immers mocht bepalen wie er overheen loopt of rijdt?
Nog een stapje verder, mocht de gemeente wel zomaar geld innen voor de gemeentekas voor het varen op dat particuliere water?
Om een lang verhaal kort te maken, over die rechtsvraag hebben rechters zich eind vorige eeuw gebogen, zonder een éénduidig antwoord te geven. Partijen [Gemeente en VWR] vonden het ook te riskant erop door te procederen en kozen ervoor met elkaar een convenant aan te gaan.
Daarbij werd afgesproken dat er wel betaald moest worden voor het varen over de plassen alleen zou die opbrengst nu via subsidies worden teruggeploegd in het Plassengebied voor onderhoud door de watereigenaren.
Om die samenwerking in goede banen te leiden zitten minstens twee keer per jaar de convenantpartners met elkaar om tafel, in het z.g. Convenantpartner overleg waar een decennium later ook de georganiseerde watersport deel van uit ging maken.
Voor het innen van de vaarontheffingsgelden en het verstrekken van subsidies werd door die convenantpartners een uitvoeringsorganisatie opgericht: Stichting VEEN.
In deze constellatie hebben wij als georganiseerde watereigenaren een bijzondere positie in hoe er met het Plassengebied door de overheid kan worden omgegaan.
Daarmee impliciet ook duidend, dat er zusterverenigingen zijn.
Eén daarvan is typisch een afsplitsing van VWR omdat er in 1996 een richtingenstrijd ontstond rond het zomerwoningen traject, een strijd die in essentie ging over hoe het gebied te gebruiken.
De andere vereniging waar enkel behoud van natuur op één Plas hoog in het vaandel staat, spitst zich inderdaad helemaal toe op die Plas.
Terug naar de breedte waar VWR voor staat:
- Belangrijkste is het behartigen van de belangen van de bij haar aangesloten watereigenaren, daarbij steeds zorgvuldig alle belangen afwegend in het gebied;
- De Gemeente is en blijft een belangrijke opponent, zij immers heeft een eigen agenda met het Plassengebied;
Al was het maar tegen te houden, dat bij brugvernieuwing de Gemeente de doorvaarthoogte verlaagt omdat dan zo’n brug voor de gemeente goedkoper is, maar wat zowel voor bootvaarders, als weggebruikers tot extra oponthoud leidt.
Of het omgekeerde als de gemeente het Plassengebied aan de noordzijde een extra ontsluiting wil geven, wat leidt tot meer belasting van de natuur in het Plassengebied.
Daarom is in het Convenant bepaald, dat de Gemeente elke wijziging in het Plassengebied eerst aan de convenantpartners moet voorleggen! - Of als Rijnland het waterpeil nog flexibeler wil maken, waardoor het praktisch lager komt te staan, met alle gevolgen voor inklinking en paal rot.
- Voorts staan we er als VWR voor, dat de geldstroom uit de vaarontheffingen toegankelijk blijft via subsidies voor jullie als individuele eigenaren;
Uitgangspunt is, dat een eigenaar verantwoordelijk is voor het onderhoud van z’n perceel. Kun je dat niet bekostigen, dan draag je je eigendom over aan een partij die dat wel kan. - Om het bezit van zulke percelen aantrekkelijk te maken, maakte VWR zich bij het laatste Bestemmingsplan heel sterk voor het op zulke percelen mogen hebben van schuilhutten. Immers als je wilt, dat iemand een perceel onderhoudt, zul je ook enig gebruiksgerief moeten faciliteren, ook al beperkt dat misschien een beetje de natuurwaarde. Een beleid dat in de breedte nu z’n vruchten afwerpt.
- Subsidiegelden zijn typisch bedoeld om natuurherstel/verbetering bij particuliere eigenaren te ondersteunen. Door bijv. i.p.v. een harde schoeiing een meer natuurvriendelijkere variant, die duurder is, met subsidiegeld te faciliteren.
- Dit is precies de kwintessence van waarom wij in het hele Gebiedsvisie ontwikkeltraject vanaf 2019, ons als VWR verzet hebben tegen het verwerven van onroerend goed door zo’n nieuwe 12 Plassenstichting.
Daardoor zou immers de onderhoudslast van zulke percelen volledig op de begroting van die nieuwe stichting gaan drukken en het ontheffingsgeld niet beschikbaar blijven voor subsidies aan alle watereigenaren. - Tegelijkertijd zijn wij huiverig voor professionalisering van het werk van VEEN als vrijwilligersorganisatie in die nu nieuw te vormen Stichting de 12 Reeuwijkse Plassen. Wij vinden, dat uw vaarontheffing geld niet gebruikt moet worden voor het betalen van salarissen.
Wij hebben er dus op gestaan, dat bij Stichting De 12 Reeuwijkse Plassen de betaling van die professional vooraf met externe financiering wordt afgedekt. - Om voor het aantrekken van z.g. goede doelen gelden de nieuwe Stichting de 12 Reeuwijkse Plassen voldoende Salonfähig te maken, werd voorzien “de natuur” in deze nieuwe stichting een plek aan tafel te geven.
- Naast de drie verenigingen van watereigenaren, zijn er ook stichtingen die zich om percelen in het Plassengebied bekommeren. Feitelijk waren het [particuliere] eigenaren die, fiscaal gedreven, hun eigendommen in z.g. ANBI-stichtingen onderbrachten en zo privé hun onderhoudsverplichting op afstand zetten en ze als bestuurders wel grotendeels de macht over hun voormalig eigendom hielden.
- Inmiddels kandideren de eigenaren achter die ANBI-stichtingen zich voor het in de Plassenraad van de Stichting de 12 Reeuwijkse Plassen innemen van die z.g. “natuurzetel”. Het orgaan dat de lijnen voor het subsidie beleid uitstippelt.
Als VWR zijn wij huiverig voor het door iemand uit de kring van ANBI-stichtingen innemen van die stoel in de Plassenraad, immers de belangen van eigenaren in het gebied worden in de Plassenraad al behartigd door de drie vertegenwoordigers van de eigenarenverenigingen. ANBI-stichtingen, als belang hebbend eigenaars collectief, horen daar niet bij als het gaat om de natuur. - Je ziet het, alles bij elkaar is ‘t een steeds heel zorgvuldige afweging van belangen, gevoed uit de mening in onze ledenvergaderingen, waarbij het beleid van onze vereniging VWR gericht is op behoud van het specifieke karakter van het gebied, met naast elkaar ruimte voor mens, natuur, recreatie en particulier eigendom.
Zo ingewikkeld zit het in elkaar.
Dit zo met jullie gedeeld hebbende ben ik, daarmee sprekend namens ons hele bestuur, verheugd over jullie aanwezigheid als introducés, in de hoop, dat je onze vereniging komt versterken. Het maakt echt uit als onze vertegenwoordiger in die Plassenraad, straks kan spreken namens de grootste/sterkste partij in het Reeuwijkse Plassengebied, die zich inzet voor de belangen van jullie als watereigenaar.
Daar zou ik met jullie allen, alvast op willen toasten!!
Anton Schiere Voorzitter VWR
Heeft u vragen, of opmerkingen naar aanleiding van e.e.a., aarzelt u niet ons te contacten, via Bestuur@VWRreeuwijk.nl of op 0182-393173.